لفظ "یا اباصالح" در روایات به حضرت حجت اطلاق نشده است

امام صادق (علیه السلام):

هر گاه در بیابان گیر کردید و راه فراموش شد، لفظ "یاصالح" بگویید(یا بگویید "یا اباصالح") که موجب پیدا شدن راه می شود.

حضرت درادامه می فرمایند: اینان گروهی از جنبان

دارد زمان آمدنت دیر میشود

دارد زمان آمدنت دیر می شود
دارد جوان سینه زنت پیر می شود

وقتی به نامه عملم خیره می شوی
اشک از دو دیده ی تو سرازیر می شود

کی این دل رمیده ی من هم زُهیروار
در دام چشم های تو تسخیر می شود؟

این کشتی شکسته ی طوفان معصیت
با ذوق دست توست که تعمیر می شود

حس می کنم که پای دلم لحظه ی گناه
با حلقه های زلف تو درگیر می شود

در قطره های اشک قنوت شب شما
عکس ضریح گمشده تکثیر می شود

تقصیر گریه های غریبانه ی شماست
دنیا غروب جمعه چه دلگیر می شود

انتظار

هر غروب که بی تو میگذرد، گویی در باد به انتظارت ایستاده ام...
وقتی عطر تو؛
می پیچد در خزانی برگریز...
من، از این روزگاری که، تُهی از توست،
دوباره دلتنگ می شوم...
و هرگز باد انتظارِ تو را؛ از یادم نخواهد برد...
لازم نیست حرفهایم راطولانی و بلند بنویسم تا تو بخوانی...
سکوت و چند کلمه کافیست برای دلتنگی...
دوباره غروب...
دوباره خزان و باد ...
دوباره انتظار و یاد تو...
چقدر از روزگار بی تو بودن، بنویسم و نباشی؟...
یک کتاب بلند کافیست؟
یا یک مرثیه ی تکراریِ سرشار از تردید؟
خودت بگو، به کدامین زبان بنویسمت که بخوانیم؟

چند لحظه فکر کن!!!شهدا و....... اینجوری میخوان؟؟؟

حاظری حضرت مهدی به