پرسیدم:ازهلال ماه، چراقامتت خم است؟
آهی کشیدوگفت:
چون ماه دلم برای او روشن شد
هر کس که ندانست بداند که چرا روشن شد
با لطف و صفای ابدی همسان شد
هر کس که حسینیست دلش روشن شد