مادر
چرایش را نمی دانم،ولی...
کاش مادر نبودی!
چرایش را نمی دانم،ولی...
کاش مادر نبودی!
۰ نظر
۰۱ اسفند ۹۳ ، ۱۲:۴۱
کوچه هایمان را به نامشان کردیم که هرگاه آدرس منزلمان را می دهیم ، بدانیم از گذرگاه کدام شهید با آرامش به خانه می رسیم!
کوچه ای را بودنامش معرفت،
مردمانش بامرام از هرجهت،
سیل آمد کوچه را ویرانه کرد،
مردم راباجهان بیگانه کرد،
هرچه درآن کوی بود از معرفت،
شست و با خودبرد سیل بی صفت،
از تمام کوچه تنها یک نفر،
خانه اش ماندو خودش جست از خطر،
رسم ونام نیک هرجا بودو هست،
از نهاد مردم آن کوی هست