که آقا تشریف نمیارن...

حالا چرا اینو میگم؟ 

ها... واس اینکه حرف میزنیم، 
درخواست داریم ،
دم از دغدغه کار و یاری امام و کسب معارف و ... میزنیم، 
میدونیم که اگر امام زمانو نشناسیم به مرگ جاهلی میمیریم و کلی چیز دیگه ، 
ولی...... 
میدون خالی کنیم! 

هی میگیم آقا بیا آقا بیا...
ولی وقتی یه کار حیاتی و اساسی ازمون خواسته شده تا به مرگ جاهلی نمیریم، 
میمیریم از خواب و استراحت و خورد و خوراکمون بزنیم و یه قدم واس اومدنشون برداریم! 

حکایت ما حکایت مردم زمان امام علی است که وقتی حکم جهاد داد، 
گفتند : الان هوا گرمه، الان هوا سرده ، الان خسته ایم، الان روزه ایم ، حال نداریم و ... 

حکایت ما حکایت مردم زمان امام حسین است که وقتی حکم جهاد داد گفتند الان زن
و بچه مون واجب ترن، و چسبیدن به دنیاشون ...

هیچ میدونید نمونه بارز و بزرگ دنیا ، خانواده است؟
یا علم هاییه که ما چسبیدیم بهشون واس مهندس شدن یا دانشمند شدن!؟
هیچ میدونید نفستون هی میگه : بابا الان روزه ای، حال نداری، خواب روزه دارم عبادته، بگیر بخواب؛ تازه کلی آدم هست که اون کارو انجام بده، حالا تو اگه انجام ندی، چیزی کم نمیاد؟دوباره بعد افطارم میگه
: بابا الان باید به عبادات شبانه و مناجات و فیلم ها و ... برسم.باشه بعد اینا.
بعدشم که احتمالا خسته شدی و چشمات درد گرفته و میگی حالا یه چرت بزنم، بعدش...

و هی بعدش و بعدش و بعدش... 

میدونستی خوارج هم دائم عبادت میکردن و جای مهر رو پیشونیشون بود ولی پای عمل که رسید گفتن نه!
باید بچسبیم به عباداتمون! حرف و حکم علی ملاک نیست و اصلا این علی چی میگه و ... و کار تا جایی پیش رفت که شمشیر کشیدند روی ولی و حجت زمانشون؟
نکنه داری همون مسیرو میری؟ 
حواست هست به نفست، به شیطون و سپاهش، 

و به دل سوخته امامت؟

چقدر دیگه باید تاریخ تکرار میشد و بشه تا ما آدما درس بگیریم؟ 

بازم داری گول میخوریا!

توروخدا بیدار شو ....

واس همه ایناس که آقا میدونن که نخیر! ماها مرد میدون نیستیم! هی میگیم بیا وقتی بیاد میدونو خالی میکنیم چون حال نداریم، چون روزه ایم، چون درس داریم، چون ....

یه کم به خودمون بیایم ... 
به خدا امام ارزششو داره که نمره هات یه کم پایینتر باشه ولی کار انجام بدی واسشون،
بخدا امام ارزششو داره که رنک نشی، بیست نگیری، یا لجبازی نکنی سر نمره و ... و یه کم به داد دل سوخته
شون برسی...
به خدا امام ارزششو داره که با بیحالی که فکر میکنی در اثر روزه است ، پاشی واسشون کار انجام بدی، به خدا امام ارزششو داره که با ضعف روزه یه کم از خواب و استراحتت بزنی و کارشونو که اونم به خاطر خودته
انجام بدی؛

{تازه امام خودشونن که واس درسات دارن کمکت میکنن و اگر ببینن میخوای کنار درست یه کاری هم واس دلت بکنی، کمک مضاعف میدن بهت} 
به خدا اینا دنیاست.

دنیا که فقط خوراک و پوشاک نیست... 
علمی هم که به خاطر خدا نباشه، دنیاست... 
علمی که به خاطر خدا باشه، توش حرص نمره نیست، توش یه کم وقت پیدا میشه واس جنگ با کفار، روزه گرفتن و عبادات دیگه هم همینطور... 

بابا جنگه! 
نگفتن که موقع جنگ بچسب به درست و بگو دارم برای رضای خدا و خدمت به جامعه ام درس میخونم یا عبادتت... 
که اگه اینکارو کردی و از مرزهات ( چه ایمانی ، چه مملکتی ،چه ظاهری و چه باطنی) دفاع
نکردی و دشمن اومد تو خونه ات و تسخیرش کرد، خدا هم میگه : نوش جونت! تا
تو باشی نچسبی به دنیا!

رفقا کجایین؟ چرا جبهه رو رها کردین؟به چی چسبیدین که حتی یه جمله در راستای معرفت امام عصر و کار مطالعاتیمون انجام ندادین؟
اصلا چرا جواب نمیدین؟
یا پایه کار باشین یا نباشین! 
حد وسط که وجود نداره! هان؟
آدمیزاد یه جا یا هست یا نیست.
طبق اصول فیزیک.که همتون ماشالله استادین
تو درک مفاهیمش.من نمیفهمم این چه جور خواستنیه!

آدم واس عشق زمینیشم ،
زمین و زمان و عالم و آدم و خودشو به آب و آتیش میزنه،
ما چرا واس عشق خدایی و آسمونیمون این کارو نمیکنیم؟
خب جواب واضحه! 

چون عاشق نیستیم.

چون فقط حرف میزنیم. 
به عمل کار برآید به سخنرانی نیست رفقا!

اینا رو گفتم که بگم تو این تابستونی یه فکری به حال خودتون و درساتون و این جبهه فرهنگی و این دل سوخته امام زمان و چشمای نازنینشون که غرق خونه و اون چاه عمیقی که آقا رو انداختین توش، بکنید. 

به قول حاج آقا صالح نیا
: 
شماها اگر نتونید الان که جونید و دانشجو و با انرژی، بین درس و کار و زندگی شخصی تون ارتباط عادلانه برقرار کنید و به همشون برسید، مطمئن باشید بعدا هم نخواهید تونست.

جهاد که فقط جنگ با شمشیر نیست.
بابا جهاد اینم هست که تو زندگیت، تو جوونیت، با انرژی بیش از حدی که خدا تو این سن بهت داده، بین دنیا و
آخرتت رابطه برقرار کنی، بین درس و زندگی شخصی و خواب و امام زمانت رابطه
عادلانه برقرار کنی.
از ما گفتن بود، از شما ...؟؟؟

یا علی