همراهی...

پیش خدا بوذن و همراهی نکردن رواست؟؟؟

عالم محضر خداست در محضر خدا معصیت نکنیم

خدایی خدا غریبه

خدایی خدا غریبه
خدایی خدا غریبه
نه حس و حالی
نه شور و زاری
همه دغدغه ها شده پوا
نه راه مسجد
نه راه عصمت
همه چیزا شده هتاکی
جای مشهد کیش
جای پرچم دیش
همه ما رو میگیره
................
.............
..........
........
.....

خدای دل به خدای جهان

خدای دلم به خدای جهان طعنه میزند

چرا دلم رابه خود وا نمینهی

:گر اجازه دهی خود میروم این راه

نماز عشق

برای این نماز عشق، من همیشه وضو دارم

اگر باشم در خونت، عزت و آبرو دارم

تا ابد پادشاهی تو، تا ابد بنده تون میشم

زیاده لطفت انقدر که، دارم شرمندتون میشم

 بابای تو شیرخدا ، خود تو خون خدا ، مادر تو إم أبیها

دست ما رو بگیر و، اربعین کربلا آقا

وقتی دلی...

دلم کمی خدا میخواهد...

کمی سکوت...

کمی دل بریدن می خواهد...

کمی اشک...

کمی بهت..

کمی آغوش آسمانی..

کمی دور شدن از آدمها...

کمی رسیدن به خدا.

فرازی از وصیت نامه یکی از شهدا

به رنگ خدا.....

نمی شود ساده از کنارش گذشت وقتی در ملک زیبایی ها همه چیز رنگی است، نه سیاه است نه سفید، فقط باید جلویشان منشور بگذاری، طیف رنگی شان را حظ کنی! به همین سادگی..

مثلا همین کعبه، قوس و قزح از سر و روش می بارد ماشاالله، انگار نه انگار سال هاست مشکی پوشش کرده اند مثل عمامه مشکی مجتهد محل می درخشد،درخشش،....