اختصاصی رهروان :

مراسم کم رونق امروز محمد باقر قالیباف در ورزشگاه حیدریان قم با حاشیه های جالبی همراه بود که خبرنگار بی باک بدین شرح گزارش داده است.

 

دم درب ورزشگاه پلاکاردهای زیادی که از قبل آماده شده به دست مردم می دادند که جملات حمایتی از قالیباف بر آن نوشته شده بود.... 

درب سالن یکی از دست اندرکاران مراسم از مردم درخواست می کند که طومار حمایت از قالیباف را اثر انگشت بزنند اما کسی همراهی نمی کند و برخی نیز وعده بعد از مراسم را می دهند.

 

اگرچه دست اندرکاران مراسم سعی کرده بودند با انداختن چفیه، رنگ و بوی جبهه و جنگ به مراسم و حامیان شهردار تهران بدهند اما صدای سوت و کف اندک حامیان حکایت دیگری داشت که این امر باعث شد مجری برنامه چند نوبت تذکر بدهد که حرمت شهر مقدس قم را نگه دارید و بجای سوت و کف، صلوات بفرستید.

 

بالاخره قالیباف می آید و چند نفری شعار "قالیباف دوستت داریم" سر می دهند اما جمعیت همراهی نمی کند و همان چند نفر هم شعارشان قطع می شود.

 

قبل از سخنرانی قالیباف جوانی با چفیه و سربند بالا می رود و در مدح قالیباف حسابی می سراید و از مخالفان وی انتقاد می کند. این جوان در بخشی از متنش به جبهه پایداری و حامیان جلیلی طعنه زد و گفت؛ کسانی که می گویند قالیباف پایدار نیست خودشان بگویند در ایام جنگ کجا بودند؟! که جوانی با صدای نسبتا بلند در نزدیک مان می گوید؛ در جنگ دیده بان بودند!

 

آن جوان حامی قالیباف آنقدر در وصف قالیباف و نقد مخالفانش گفت که تعدادی از حامیان قالیباف از ذوق زدگی برایش سوت و کف زدند.

 

وقتی این جوان پایین آمد، قالیباف او را در آغوش گرفت و حسابی از او تقدیر کرد.

 

حال نوبت شهردار تهران است که بالای سن برود اما هر چه اندک حامیانش تلاش کردند که به مراسم شور بدهند و د حمایت از قالیباف از مردم شعار بگیرند اما بازهم موفق نشدند و اینبار نیز تنها همان اندک حامیان برای قالیباف شعار دادند و حتی دست تکان دادن ها و لبخندهای شهردار تهران نیز نتوانست مردم قم را به رودربایستی بیندازد و به مراسم شور بدهد.

 

حال که تا اینجای برنامه بسیار سرد و موافق میل جناب شهردار نبوده است؛ قالیباف بهترین راه حل را در توهین کردن به منتقدان خود می بیند.

 

 

 وقتی شهردار تهران این سخنان را بر زبان جاری می کند، چند نفر از همراهان وی که صف اول نشسته بودند با شور خاصی تکبیر می فرستند اما عدم همراهی مردم باعث می شود که هم آنان شعارشان را قطع کنند و هم قالیباف برای جمع کردن این شکست، سخنانش را ادامه دهد.

 

بعد از پایان مراسم، قالیباف از بین مردم بیرون آمد تا شاید در دقیقه نود شوری به نفع خود ایجاد کند اما به نظر می آمد همان معدود مردمی که تنها از روی کنجکاوی به سالن آمده بودند، هیچ اشتیاقی برای همراهی با اندک حامیان وی نداشتند و حتی زودتر از شهردار سالن را ترک کردند و توجهی به سوت و کف معدود حامیان اطراف قالیباف نداشتند.

 

هنگام خروج و دم درب سالن سی دی های تبلیغاتی جناب شهردار به هر تعدادی که طلب می کردی توزیع می شد.

نتیجه ای که میگیریم ،بصیرت مردم این شهر انقلابی است که خود مایه افتخار این شهر و کشور است.

در پناه حق